Lesson Learnt from ABTUC-TUCB"ဖဆပလအတြင္း အတူရွိခဲ့ၾကစဥ္က ကြန္ျမဴနစ္ႏွင့္ ဆိုရွယ္လစ္တို႔၏ အလံလုပြဲတခု"

"ဖဆပလအတြင္း အတူရွိခဲ့ၾကစဥ္က ကြန္ျမဴနစ္ႏွင့္ ဆိုရွယ္လစ္တို႔၏ အလံလုပြဲတခု"
ကိုသန္း (ၾကည့္ျမင္တိုင္)

လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္၊ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္အထိ ဖဆပလ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး အမ်ိဳးသားလြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ေပါင္းစုႀကီးထဲတြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ဗမာျပည္ဆိုရွယ္လစ္ပါတီတို႔ အတူရွိခဲ့ၾကသည္။ နယ္ခ်ဲ႕ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္ႏွင့္ နယ္ခ်ဲ႕ေသြးစုပ္ေရး စီမံကိန္းျဖစ္ေသာ စကၠဴျဖဴစီမံကိန္းကို ဦးတည္ တိုက္ေနၾကသည့္ အခ်ိန္ကာလျဖစ္သည္။ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အလံေတာ္ေအာက္ရွိ လူထုလူတန္းစား အင္အားစုအသီးသီးတို႔သည္ လူထုဆႏၵျပပြဲမ်ားျဖင့္ အင္အားျပ တိုက္ခိုက္လ်က္ ရွိၾကသည္။ နယ္ခ်ဲ႕ဘုရင္ခံ ကြဲသည့္ပြဲ ျဖစ္သည္။

ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ထားေသာ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ ဗမာျပည္လံုးဆိုင္ရာ အလုပ္သမားသမဂၢ - ABTUC (All Burma Trade Union Congress)၊ ဗမာျပည္ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ဖြဲ႕စည္းထားသည့္ အလုပ္သမားမ်ား အစည္းအ႐ံုးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ဗမာႏိုင္ငံ) - TUCB (Trade Union Congress – Burma) တို႔က ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အလံေတာ္ေအာက္ရွိ အလုပ္သမားအင္အားစုမ်ားအျဖစ္ အင္အားျပရန္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေဆာ္ၾသလ်က္ ရွိသည္။

တေန႔တြင္ သခင္လွေကၽြက က်ေနာ့္ကို ABTUC တြင္ အစည္းအေဝး သြားတတ္ရန္ ႀကိဳေျပာထားသည္။ တတ္ေရာက္မည့္ အစည္းအေဝးက ဗမာျပည္လံုးဆိုင္ရာ အလုပ္သမားသမဂၢ ဌာနခ်ဳပ္တြင္ က်င္းပမည့္ 'ဖဆပလ အလုပ္သမား အင္အားစုမ်ား အင္အားျပေရး အစည္းအေဝး' ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္ ဗမာျပည္လံုးဆိုင္ရာ အလုပ္သမားသမဂၢတြင္ ဥကၠ႒ သခင္ဗဟိန္း၊ ကိုေအာင္သိန္း (စာေရးဆရာ ျမေဒါင္းညိဳ)၊ ဒုတိယ ဥကၠ႒ သခင္ဗတင္ (လက္သီးပုန္း)၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ေက်ာ္ၿငိမ္း (မင္းဘူးကိုခ်မ္းသာ) တြဲဖက္အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး၊ အလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ မစၥတာရာဂ်န္ (ဆရာေအာင္ႏိုင္)၊ သခင္လွၿမိဳင္ (ဗိုလ္မွဴးရန္ေအာင္ - ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္)၊ သခင္ခ်စ္ (ဇင္ခ်စ္)၊ မစၥတာမူကာဂ်ီ၊ ေဒါက္တာနက္(သ္)၊ သခင္စိုး၊ ဦးကိုကိုႀကီး (ေနာင္ဗမာျပည္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ ဥကၠ႒)တို႔ ျဖစ္သည္။

က်ေနာ္တို႔ အလုပ္သမားအစည္းအ႐ံုးမ်ားအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ဗမာႏိုင္ငံ)တြင္ သခင္လြင္ ဥကၠ႒၊ သခင္လွေကၽြ၊ သခင္လူေအး ဒုတိယ ဥကၠ႒မ်ား၊ ကိုတင္ၫြန္႔ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး၊ ကိုဟုတ္ၾကည္ (ေငြထိန္း)၊ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားျဖစ္သည့္ ရဲေဘာ္ေသာင္းစိန္ (ေမာ္လၿမိဳင္) [ခ်စ္တီယား သတ္မႈျဖင့္ ႀကိဳးမိန္႔မွ လႊတ္လာသူ]တို႔သာ မွတ္မိသည္။ ကိုမ်ိဳးျမင့္ႏွင့္ ကိုသန္းေငြ (ဘီေအအိုဒီ) တို႔က ေနာက္မွ အလုပ္အမႈေဆာင္ ျဖစ္လာၾကသည္။

အစည္းအေဝး တတ္ရန္ ဒုတိယဥကၠ႒ သခင္လွေကၽြက က်ေနာ့္ကို ေခၚျခင္းမွာ က်ေနာ္သည္ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ အလုပ္အမႈေဆာင္ ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သခင္လွေကၽြသည္ ဝါရင့္ႏိုင္ငံေရးသမားႀကီး ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢ၊ အာရွလူငယ္၊ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပံုပါတီဝင္မွ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီဝင္ ျဖစ္လာသူ၊ ႏိုင္ငံေရး အေတြ႕အၾကံဳ နည္းေသာသူ ျဖစ္သည္။ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီထဲတြင္ အမည္ထြက္စ ျပဳေနသည့္ သေဘာတရား သင္တန္းဆရာ ေပါက္စ၊ အသက္ ၂ဝ ပင္ မရွိေသး၊ ဂုိဏ္းဂဏစိတ္ မကင္းေသး။




ABTUC ဘက္မွ သခင္ဗတင္ႏွင့္ မစၥတာမူကာဂ်ီတို႔ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ ကြန္ျမဴနစ္တီပါတီမွ ရဲေဘာ္ေအာင္ဝင္းလား၊ မမွတ္မိေတာ့။ TUCB ဘက္မွ သခင္လွေကၽြ၊ ရဲေဘာ္ေသာင္းၾကည္တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ ဆိုရွယ္လစ္ပါတီမွ က်ေနာ္။

အစည္းအေဝး စေတာ့ အလုပ္သမားသမဂၢႀကီး ႏွစ္ခုတို႔မွ အလုပ္သမားအင္အားကို အမ်ားဆံုး ထုတ္ျပဖို႔လည္း သေဘာတူၾကသည္။ အလုပ္သမားထု အစည္းအေဝး အခမ္းအနားတြင္ ဘယ္အလံထားမလဲ ေဆြးေႏြးၾကသည္။ အသီးသီးေသာ အစည္းအ႐ံုးမ်ားႏွင့္ သမဂၢမ်ား မိမိတို႔ဆိုင္ရာ အလံမ်ားကို လႊင့္ထူလာႏိုင္ရန္လည္း သေဘာတူသည္။ သို႔ေသာ္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ အလံတခုတည္းကို စင္ျမင့္ေနာက္ခံ လုပ္မွာလား။ ဖဆပလ အလံကို အလုပ္သမား အစည္းအ႐ံုးႏွင့္ အလုပ္သမားသမဂၢ အလံမ်ားက ဝိုင္းရံမလား၊ ေဆြးေႏြးရာတြင္ သေဘာတူညီခ်က္ မရၾက။ ေဆြးေႏြးရင္း အလံကို ထိပါးသည့္ စကားမ်ား တစြန္းတစ ထြက္လာသည္။ ABTUC အလံက တူႏွင့္တံစဥ္အလံ ျဖစ္သည္။ လက္ဝဲေထာင့္တြင္ ၾကယ္ျဖဴက လမ္းၫႊန္ၾကယ္၊ တူႏွင့္တံစဥ္က အလုပ္သမား၊ ေတာင္သူလယ္သမားကို ကိုယ္စားျပဳသည္။ ဟုတ္လို႔၊ ဘာမွ ေျပာစရာမရွိ။ က်ေနာ္တို႔ TUCB အလံက်ေတာ့ေရာ၊ လက္ဝဲေထာင့္ လမ္းၫႊန္ၾကယ္ျဖဴႏွင့္ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ ဦးထုပ္တံဆိပ္ ေဒါင္းကို ေဖာက္ထည့္ထားၿပီး တံစဥ္ မပါဘဲ တူႏွစ္ေခ်ာင္းသာ ပါသည္။ ေတာင္သူလယ္သမားအစည္းအ႐ံုး အလံက်ေတာ့ ဗမာ့ကာကြယ္ေရးတပ္မေတာ္ ေဒါင္းတံဆိပ္ အလယ္မွ ေဖာက္ထားသည့္ လမ္းၫႊန္ၾကယ္ႏွင့္တံစဥ္ တေခ်ာင္းတည္း။ တူ မပါ။ က်ေနာ္ အၾကည့္ရကပ္သည္။ အလံမ်ား သတ္မွတ္စဥ္က က်ေနာ္ ပါတီ အေရးပါသည့္ အေနအထားသို႔ မေရာက္ေသး။ ၿမိဳ႕နယ္အဆင့္မွာသာ ရွိအုန္းမည္။ ထို႔အျပင္ တူတံစဥ္ အမွတ္အသားသည္ ကြန္ျမဴနစ္ ကိုယ္စားျပဳေလ့ရွိ၍ အလံ စတင္ေ႐ြးခ်ယ္စဥ္က ကြန္ျမဴနစ္ႏွင့္ မတူေအာင္ တူတံစဥ္ကို မေ႐ြးတာ ပါခ်င္ ပါပါလိမ့္မည္။ က်ေနာ့္အေတြး ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ၾကယ္ႏွင့္တူ၊ ၾကယ္ႏွင့္တံစဥ္ သက္သက္က မ်က္စိထဲမွာ ၾကည့္မေကာင္းတာကေတာ့ အမွန္ျဖစ္သည္။ ဒါက က်ေနာ့္အေတြးႏွင့္ က်ေနာ့္အျမင္။

အစည္းအေဝးမွာ ေျပာၾကဆိုၾကေတာ့ တူတံစဥ္က အလုပ္သမားကို အမွတ္အသားျပဳသည့္ အလံဟု ABTUC မွ သခင္ဗတင္ ေျပာတာက မွန္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔အလံကို ထိပါးရိကပါး ေျပာေတာ့လည္း မခံခ်င္၊ သည္ေတာ့ က်ေနာ္ဆိုသည့္ ေထာင့္မက်ိဳးသည့္ လူက "ခင္ဗ်ားတို႔ အလံက တံစဥ္ႀကီး ပါေနေတာ့ အလုပ္သမားအလံ စစ္စစ္မဟုတ္ဘူး။ အလုပ္သမား လယ္သမားအလံ ျဖစ္ေနတယ္။ အခု ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ျပဳလုပ္မယ့္ အင္အားျပပြဲဟာ အလုပ္သမားအင္အားျပပြဲ႔၊ ေတာင္သူလယ္သမား မပါဘူး" ဟု ကပ္ေျပာသည္။ က်ေနာ္ ကပ္ေျပာသည့္ စကားသည္လည္း ဟုတ္ေနေတာ့ သခင္ဗတင္ ေဒါပြသြားသည္။

"ခင္ဗ်ားေျပာတဲ့ မူသေဘာအရဆိုလွ်င္ ခင္ဗ်ားတို႔ ဖြဲ႕မယ့္ ေဗဒင္ဆရာမ်ား အစည္းအ႐ံုးမွာ ၾကယ္တလံုးနဲ႔ ေက်ာက္သင္ပုန္း တခ်ပ္၊ ျမဴနီစီပါယ္ အလုပ္သမား အစည္းအ႐ံုးမွာ ၾကယ္တလံုးႏွင့္ တံျမက္စည္း တေခ်ာင္းထည့္" စသည္ျဖင့္ ေျပာပါေလေတာ့သည္။ က်ေနာ္ကလည္း ကပ္ေျပာမည့္သာ ေျပာသည္။ ကိုယ္ဟာက အဟုတ္ မဟုတ္သည္ကို သိသည္။ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ သခင္ဗတင္ အေျပာကို သေဘာက်ၿပီး တဟားဟား ရယ္သည္။ သည္ေတာ့ သခင္ဗတင္ စိတ္ေျပသြားဟန္ တူသည္။ သခင္လွေကၽြကေတာ့ က်ေနာ့္ သက္သက္႐ြဲ႕ေျပာေနတာကို သိၿပီး "ေတာ္ပါေတာ့ဗ်ာ" ဟု ေျပာသည္။ မစၥတာမူကာဂ်ီကေတာ့ နားေထာင္ေနသည္။ ဘာမွ ဝင္မေျပာ။

က်ေနာ္လည္း ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ ယခု တႀကိမ္သာ အျငင္းခံု ျဖစ္ဖူးသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ က်ေနာ္ႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက ရဲေဘာ္မ်ားႏွင့္ သင့္ျမတ္သည္က မ်ားသည္။ ရန္ကုန္ခ႐ိုင္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီမွ ရဲေဘာ္သာၫြန္႔၊ ရဲေဘာ္တင္ေစာတို႔ႏွင့္ သိကၽြမ္းသည္။ ေနာင္တြင္ ပထမ အေရွ႕ေျမာက္စစ္ေဒသမွဴး ျဖစ္လာသူ ကိုစိုးသိမ္းႏွင့္လည္း စစ္ၿပီးခါစတုန္းက ၾကည့္ျမင္တိုင္တြင္ သိခဲ့ဖူးသည္။

သခင္ဗတင္ ဆိုလွ်င္ က်ေနာ့္ထက္ ဝါရင့္သမာၻရင့္ ပုဂိၢဳလ္ ျဖစ္သည္။ သခင္ဘဝတြင္ေရာ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ - ဘီအိုင္ေအ ဘဝတြင္ပါ အဆင့္ျမင့္တာဝန္မ်ား ထမ္းေဆာင္ခဲ့ရသူ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ္ကလည္း အရွင္ေမြး ေန႔ခ်င္းႀကီးသူ ျဖစ္သည္။ သခင္ဗတင္ မ်က္စိထဲတြင္ က်ေနာ့္ကို မေလာက္ေလး မေလာက္စားဟု ထင္ျမင္မည္။ ေနာက္ေတာ့မွ သူတို႔ကို မခန္႔ေလးစား ေျပာသည့္ ဆိုရွယ္လစ္ေပါက္စ က်ေနာ့္အေၾကာင္း ေမးယူရလိမ့္မည္။ လက္ေဝွ႔ စကားျဖင့္ ေျပာရလွ်င္ က်ေနာ္က ဘင္တန္ဝိတ္တန္းမွ ဟဲဗီးဝိတ္တန္းသို႔ တတ္ထိုးသူဟု ျမင္ေကာင္း ျမင္ပါလိမ့္မည္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ မညီညာေသာ အေျခအေနတြင္ ဒါမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ႏိုင္သည္။

သခင္ဗတင္ႏွင့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတို႔ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္မႈကိုေတာ့ က်ေနာ္ သိပ္ထဲထဲဝင္ဝင္ မသိ။ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးလည္း မဆက္ဆံဘူး။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ လက္နက္ကိုင္ေတာ့ ပါသြား မသြားပင္ က်ေနာ္မသိ။ သခင္ဗတင္ႏွင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးလက်္ာတို႔ အလြန္ရင္းႏွီးေၾကာင္းေတာ့ က်ေနာ္ သိသည္။ ဗိုလ္လက်္ာပိုင္ မုတၲမ ကုမၸဏီတြင္လည္း သခင္ဗတင္ အဆင့္ျမင့္တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သည္ကို ဦးသိန္းေဖျမင့္က က်ေနာ့္ကို ေျပာျပခဲ့ဖူးသည္။ ဦးသိန္ေဖျမင့္သည္ "ေခတ္မီသူတိုင္း ပင္လယ္ငါး စားသည္" ဆိုေသာ ေက်ာ္ၾကားသည့္ မုတၲမ ပင္လယ္ငါးဖမ္း ကုမၸဏီ၏ ေၾကာ္ျငာေဆာင္ပုဒ္ကို ေရးသားခဲ့သူ ျဖစ္သည္။

က်ေနာ္ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ အလံလု၊ အလံၿပိဳင္ပြဲ ျဖစ္ခဲ့ေသာ ဖဆပလ အလံေတာ္ေအာက္ အလုပ္သမားအားျပပြဲအၿပီးတြင္ ဘာရလဒ္မွ မရရွိခဲ့။ ေနာက္ထပ္ အစည္းအေဝး ေခၚျဖစ္သလား က်ေနာ္ မမွတ္မိေတာ့။

တခု ေသခ်ာတာကေတာ့ ဖဆပလ အလံေတာ္ေအာက္ အလုပ္သမား အားျပပြဲကို ABTUC ႏွင့္ TUCB တို႔ ပူးတြဲ မလုပ္ျဖစ္ေတာ့ဘဲ သီးျခားစီခြဲ၍ လုပ္ခဲ့ၾကသည္။

က်ေနာ္ ဤေဆာင္းပါကို ေရးသည္မွာ အဓိပၸာယ္မရွိ ေညာင္ျမစ္တူး ပုတ္သင္ဥ ေဖာ္ျခင္းမဟုတ္။ သမိုင္းသင္ခန္းစာ ယူေစလို၍ ျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္လို အထအန ေကာက္ၿပီး ျငင္းခံုမည့္အစား ညီၫြတ္စြာ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္ႏိုင္မည့္ အေျခအေနမ်ိဳး ဖန္တီးယူႏိုင္ပါသည္။

ဥပမာအားျဖင့္၊ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၏ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ က်င္းပမည့္ အစည္းအေဝးျဖစ္၍ ဖဆပလ အလံေတာ္ကို အလယ္ဗဟို ခပ္ျမင့္ျမင့္ထားၿပီး ABTUC ႏွင့္ TUCB အလံမ်ားကို ေဘးမွ ခပ္ေစာင္းေစာင္းရံၿပီး ထားရွိႏိုင္သည္။ ယင္းေနာက္ အလုပ္သမားအင္အားျပ အစည္းအေဝး တတ္ေရာက္လာၾကသည့္ အလုပ္သမားသမဂၢမ်ားႏွင့္ အလုပ္သမားအစည္းအ႐ံုးမ်ားက မိမိတို႔ အလံမ်ားကို ကိုင္ေဆာင္လာႏိုင္ၾကသည္ဟု ေဆြးေႏြးၾကမည္ဆိုလွ်င္ ၿပီးသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အလိုဆႏၵအတိုင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ခုေတာ့ အလံၿပိဳင္ပြဲကို ဂိုဏ္းဂဏ အစြဲအလမ္းျဖင့္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသျဖင့္ နယ္ခ်ဲ႕ဘုရင္ခံႏွင့္ စကၠဴျဖဴအစိုးရကို အလုပ္သမားမ်ားက ညီၫြတ္စည္း႐ံုးၿပီး တခဲနက္ အင္အားျပ ထိုးႏွက္ျခင္း မျပဳႏိုင္ၾက။ က်ေနာ္တို႔ အလံလု အစည္းအေဝးအေၾကာင္းကို ၾကားသိရလွ်င္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာ္ခ် ဆလံတုိက္သြားခ်င္ သြားပါလိမ့္မည္။

အမွတ္တိုင္း ဝန္ခံရလွ်င္ ယင္းအစည္းအေဝး မေအာင္ျမင္ျဖစ္ရျခင္းမွာ မိမိတို႔အားနည္းခ်က္ကို သိလ်က္ျဖင့္ ရန္စကား ေျပာမိခဲ့သည့္ က်ေနာ္ တာဝန္မကင္းပါ။

ဤသည္ကေတာ့ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္က အမွားျပဳလုပ္မိခဲ့သည့္ ေနာင္မွရခဲ့ေသာ ႏိုင္ငံေရးေနာင္တ ျဖစ္ပါသည္။

ဤေဆာင္းပါး ေရးခ်ိန္တြင္ သခင္ဗတင္၊ သခင္လွေကၽြ၊ ရဲေဘာ္ေသာင္းစိန္၊ မစၥတာမူကာဂ်ီတို႔ မရွိၾကေတာ့။ ။


(ရနံ႔သစ္ မဂၢဇင္း၊ အမွတ္ ၉၊ စက္တဘၤာ ၂ဝဝ၉ ထုတ္မွေန ျပန္လည္ကူးယူ ေဖာ္ျပလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္)